Skurcze Braxtona-Hicksa

Czytałam, że takie odczuwalne mogą pojawić się po 20 tc, w teorii wiedziałam, co to takiego, a od wczoraj wiem w praktyce (25 tc). Ostatnie dni miałam dość aktywne, dużo chodziłam, dużo robiłam, nie jakieś prace siłowe, ale byłam w ruchu. A wczoraj około 4 nad ranem miałam dziwny sen (ostatnio przeważają takie dziwaczne) i pierwszy skurcz, wplótł się w ten sen. Obudziłam się zdezorientowana, odruchowo chwyciłam za brzuch, a on twardy, jak skała i jakiś jajkowaty w kształcie. Przyznaję, że nieźle się wystraszyłam, tym bardziej, że byłam jeszcze nie do końca przytomna. Ale starałam się uspokoić, zmieniłam ułożenie ciała i po chwili wszystko ustąpiło. Znowu zapadłam w sen, na szczęście to nie była kontynuacja poprzedniego:) Gdy mąż szykował się do pracy ok 7.30 znowu to poczułam, w ten sam sposób, ale już nie spałam, więc było to bardziej świadome i na spokojnie. Zastanawiałam się czy zawracać tym głowę doktorkowi, ale robiąc śniadanie czułam lekki ból na górze brzucha i to zdecydowała o telefonie do niego. Przyznał, że to wygląda na B-H, kazał mi trzy dni odpoczywać, leżeć jak są skurcze, a w związku z tym bólem no-spa 3x1 tab przez trzy dni i zobaczyć, jak będzie. Bilans wczorajszego dnia: 5 skurczów, ale na szczęście po leku ból minął. Dzisiaj rano znów czuję taki delikatny dyskomfort na górze brzucha, ale jak na razie kolejne skurcze nie przyszły. Noc też minęła spokojnie. Mam nadzieję, że nic już się tu nie rozwinie poważniejszego. Ograniczyłam aktywność do minimum, zobaczymy. W poniedziałek po długim weekendzie mam i tak wizytę u doktorka. Te skurcze jeszcze bardziej uświadamiają mi, że już bliżej niż dalej...